Styl alpejski, zaraz po wspinaczce solo, jest najczystszą i najbardziej cenioną metodą zdobywania szczytów powyżej czterech tysięcy metrów nad poziomem morza. Styl alpejski nazywany jest również stylem lekkim albo „na lekko”.
Nazwa tego rodzaju wspinaczki pochodzi od sposobu wchodzenia na szczyty w Alpach, gdzie ataku szczytowego dokonuje się zazwyczaj w ciągu jednej doby, dzięki czemu można ograniczyć wnoszony sprzęt. Styl nazywany jest lekkim, ponieważ wyklucza wnoszenie ciężkiego sprzętu biwakowego na szczyt, co dodatkowo wpływa pozytywnie na szybkość całego zespołu. W stylu alpejskim mały, bo najczęściej 2-4 osobowy, zespół wspinaczkowy wspina się od punktu wyjścia aż do szczytu, dźwigając sprzęt wspinaczkowy na własnych plecach. Styl ten jest tylko pozornie prostszy, bo wiąże się też z koniecznością codziennego przenoszenia obozu w inne miejsce. Styl alpejski, w odróżnieniu od stylu wyprawowego nazywanego też stylem oblężniczym, wymaga od wspinacza więcej umiejętności i wytrzymałości. Wspinając się w stylu alpejskim człowiek nie może liczyć na niezawodny sprzęt lub tragarzy, ponieważ po prostu nie ma ich pod ręką.
Sportowe wartości
Styl alpejski wyklucza zakładanie tzw. poręczówek oraz korzystanie z tych, które założyli poprzednicy. W górach wysokich przyjęcie takiego stylu z pewnością zwiększa szybkość oraz wartość sportową przejścia wspinającego, ale ze względu na konieczność ograniczania wagi plecaków wspinacze są bardziej narażeni na skutki złej pogody, ponieważ nie niosą ze sobą sprzętu biwakowego. Wysiłek związany z noszeniem i tak ciężkich plecaków wyniszcza osłabiony zimnem organizm i może przyczynić się do wystąpienia choroby wysokościowej.
Polski styl alpejski
W latach 80. XXI wieku Polacy nie mieli sobie równych, jeśli chodzi o wspinaczkę wysokogórską i zdobywanie Korony Himalajów i Karakorum. Z historii światowego himalaizmu dowiemy się, nie tylko tego, że Kukuczka był drugim człowiekiem na świecie, który zdobył wszystkie 14 ośmiotysięczników, a kilka z nich zdobył w stylu alpejskim. Krzysztof Wielicki z kolei jest pierwszym człowiekiem na świecie, który zdobył zimą, a do tego w pojedynkę, Mount Everest, Lhotse oraz Kanczendzongę – wszystkie w stylu alpejskim. Od tego czasu mówi się, że alpejski styl wspinaczkowy stał się specjalnością Polaków, którzy zdobywali najwyższe szczyty świata i Koronę Himalajów i Karakorum. We współczesnym himalaizmie preferuje się raczej wejścia najprostszymi drogami, a dodatkowo przez niedoświadczone osoby – czyni to wspinaczkę na ośmiotysięczniki zaawansowaną formą turystyki.