Kobiety w himalaizmie nie zawsze były traktowane poważnie. Po sukcesie Wandy Rutkiewicz i skandalu wywołanym wokół jej postaci polskie dziewczyny z czekanami się nie poddały. W dwudziestym pierwszym wieku, kiedy technologia poszła drastycznie do przodu a systemy wspomagania są na najwyższym poziomie pojawiają się takie postacie jak Kinga Baranowska – himalaistka z planem.
Metryczka:
Urodziła się w 1975 roku w Wejherowie. Jest członkiem kadry narodowej Polskiego związku Alpinizmu. Z wykształcenia jest geografem i ekonomistką. Mieszka w Warszawie. Jej sukcesy zostały uhonorowane przez odznaczenia państwowe. We Władysławowie ma również swoją gwiazdę w Alei Gwiazd Sportu. Realizuje swój autorski program „Kobieca Korona Himalajów, który zakłada zdobycie wszystkich ośmiotysięczników bez używania butli z tlenem.
Wyprawy:
Pierwsza wyprawa i zarazem skuteczna top rok 2003. Wówczas Polka zdobyła Czo Oju. Jako druga Polka stanęła na szczycie Broad Peak. Kolejnym rokiem w realizacji programu była Nanga Parbat. Jako pierwsza Polka w historii pierwsza Polka w historii wspięła się na Dhaulagiri, Manaslu i Kanczendzongę. W 2010 roku Annapurna okazała się być przychylna i jako druga kobieta Kinga stanęła na jej szczycie. Lhotse to pierwsze wejście bez użycia tlenu z butli. Ostatnia wyprawa miała miejsce w 2015 roku i Polka zdobyła Gaszerbrum II. Co ciekawe dwa razy próbowała wejść na szczyt K2.
Nie tylko góry
Kinga Baranowska nie tylko stale wspiera polski alpinizm i wspina się na szczyty górskie. Jako sportowiec wie, że bez odpowiedniego przygotowania, motywacji i pracy zespołowej nie będzie w stanie ruszyć w górę. Nauczona doświadczeniami zdobytymi w górach swoją wiedzę chce przekazywać dalej dlatego prowadzi wiele szkoleń i wystąpień motywacyjnych. Podczas nich opowiada o swoim środowisku, o sile i niepoddawaniu się. Oprócz pokazywania swojej pasji poznasz także jak funkcjonuje człowiek w tak trudnych warunkach.
Można być sportowcem i pasjonatem. Można być himalaistą i pokonywać codziennie góry. Te naturalne, potężne ale i te życiowe. Wyprawy nie zawsze znajdują sponsorów, a są kosztowne. W okresach przygotowawczych ludzie muszą z czegoś żyć. Każdy, kto ma w życiu jakąś pasję wie, że wymaga ona poświęceń, ale daje dużo radości. Wiedzę którą zdobyliśmy podczas różnych sytuacji czasami można przekazać dalej, tak jak Kinga Baranowska.
